DNS چیست؟
DNS (سیستم نامگذاری دامنه) سرویسی است که نام دامنه شما را به نشانیهای IP تبدیل میکند. نام دامنه اغلب حروف الفبا است تا یادآوری آنها برای ما سادهتر باشد، اما در واقعیت، اینترنت بر اساس نشانیهای IP کار میکند. DNS نام دامنه را در هر اتصال، به نشانی IP متناظر تبدیل میکند. یک سرور DNS میتواند از سایر سرورها درباره تبدیل نام یک دامنه مشخص به نشانی IP متناظر سؤال کند تا در نهایت IP متناظر مشخص شود. کامپیوترها و سایر دستگاهها از نشانی IP بهمنظور مسیریابی ترافیک داده استفاده میکنند. این کار مشابه شمارهگیری تلفن مورد نظر و برقراری ارتباط با یک شخص است. DNS نظیر یک اپراتور هوشمند عمل میکند و DNS شما این وظایف بزرگ را مدیریت میکند.
در واقع سرعت حرکت برق درون سیم ربطی به سرعت حرکت الکترونها ندارد. زیرا سرعت رانش (Drift Velocity) یا سرعت میانگین حرکت الکترونها درون سیم تحت تأثیر میدان الکتریکی چیزی حدود یک میلیمتر در ثانیه است. پس اگر الکترونها اینقدر کند حرکت میکنند، پس چطور امکان دارد که برق به سرعت درون سیم جریان پیدا کند. آنچه که با «سرعت برق» حرکت میکند خود الکترونها نیستند، بلکه موج الکترومغناطیس است که میان الکترونها حرکت میکند و سرعتی نزدیک به سرعت نور دارد. ابعاد سیم (سطح مقطع آن) و ویژگیهای الکتریکی آن از قبیل مقاومت الکتریکی باعث میشوند سرعت حرکت موج الکترومغناطیس تا حدودی تغییر کند. به هرحال بیشتر اوقات سرعت حرکت این موج در سیمهای معمول الکتریکی چیزی حدود ۹۰ درصد سرعت نور است، یعنی ۲۷۰.۰۰۰ کیلومتر در ثانیه.
تهیه: حامد پروینی
1 – مفهوم فناوری را بنویسید .
کاربرد عملی دانش را فناوری می گویند ، یا به عبارت دیگر ابزاری برای کمک به تلاشهای انسانها را فناوری می گویند .
به کلیه دانش ها ، فرآیند ها و روش های بکار رفته برای تولید یک محصول و یا ارائه خدمات را فن آوری می گویند .
2 – فرآیند چیست ؟
به فعالیت های متوالی و مرتبط به هم که منجر به تولید یک کالای خاص می شود را فرآیند می گویند .
1 – تعریف فناوری اطلاعات ( یک تعریف به دلخواه ) :
الف -فناوری اطلاعات تلفیقی از دستاوردهای مخابراتی ، روش ها و راهکارهای حل مسئله و توانایی راهبری با استفاده از دانش کامپیوتر است .
ب -فناوری اطلاعات شامل موضوعات مربوط به مباحث پیشرفته علوم و فناوری کامپیوتری ، طراحی کامپیوتری ، پیاده سازی سیستم های اطلاعاتی و کاربردهای آن است .
IPV6 سیستم جدید آدرس دهی بر اساس پروتکل اینترنتی است که می تواند تعداد آدرس های اینترنتی را نسبت به IPv4 تا چندین برابر افزایش دهد.(IPv5 تنها یک سیستم آزمایشگاهی برای انتشار صوت و تصویر در اینترنت محسوب می شد و هرگز در خارج از آزمایشگاه مورد استفاده قرار نگرفت.) در حالی که IPv4 می تواند ۳/۴ میلیارد آدرس اینترنتی ایجاد کند، IPV6 می تواند از دو هزار و ۱۲۸ میلیارد آدرس اینترنتی پشتیبانی کند و بر این اساس IPهای بیشتری ایجاد شود.