علت بی‌رنگی آب این است که نور راحت از آن عبور می‌کند مثل یک شیشه پنجره. در حقیقت ترازهای الکترونی در مولکول آب فاصله زیادی دارند و با هیچ‌کدام از اجزای نور مرئی برانگیخته نمی‌شوند و هیچ یک را جذب نمی‌کنند. به همین دلیل آب رنگ خاصی ندارد و بی‌رنگ است.
در زندگی روزمره گاهی دچار توهماتی می‌شویم و فکر می‌کنیم کسی یا چیزی را قبلا دیده‌ایم که هرگز یادمان نمی‌آید کی و کجا بوده؟ در روان‌شناسی تعابیر مختلفی برای این حالت وجود دارد؛ برخی دنبال ریشه‌های روان‌شناسی برای آن می‌گردند. از نظر نوروفیزیولوژی علت این اتفاق مدارهای تند پاسخی هستند که گاهی باعث ایجاد چنین احساسی می‌شوند. این حالت به هیچ عنوان به تنهایی یک اختلال به حساب نمی‌آید. در ضمن توهم هم محسوب نمی‌شود. این حس در میان بسیاری از افراد تجربه شده است.
در واقع سرعت حرکت برق درون سیم ربطی به سرعت حرکت الکترون‌ها ندارد. زیرا سرعت رانش (Drift Velocity) یا سرعت میانگین حرکت الکترون‌ها درون سیم تحت تأثیر میدان الکتریکی چیزی حدود یک میلیمتر در ثانیه است. پس اگر الکترون‌ها این‌قدر کند حرکت می‌کنند، پس چطور امکان دارد که برق به سرعت درون سیم جریان پیدا کند. آن‌چه که با «سرعت برق» حرکت می‌کند خود الکترون‌ها نیستند، بلکه موج الکترومغناطیس است که میان الکترون‌ها حرکت می‌کند و سرعتی نزدیک به سرعت نور دارد. ابعاد سیم (سطح مقطع آن) و ویژگی‌های الکتریکی آن از قبیل مقاومت الکتریکی باعث می‌شوند سرعت حرکت موج الکترومغناطیس تا حدودی تغییر کند. به هرحال بیشتر اوقات سرعت حرکت این موج در سیم‌های معمول الکتریکی چیزی حدود ۹۰ درصد سرعت نور است، یعنی ۲۷۰.۰۰۰ کیلومتر در ثانیه.
بیشتر اوقات هیچ کدام از ما به این فکر نمی‌کنیم که وقتی اطلاعات وارد شده به سطل بازیافت ویندوز را پاک می‌کنیم، چه بلایی سر آن‌ها می‌آید.
شما وقتی فایلی را به سطل بازیافت می‌فرستید، آن را پاک نکرده‌اید، بلکه فقط از جایی به جای دیگری منتقل کرده‌اید. اما وقتی آن را Shift+Delete می‌کنید و یا از داخل سطل بازیافت پاک می‌کنید، تنها نام آن فایل یا پوشه را از فضای داخلی درایو حذف کرده‌اید. اما تمامی اطلاعات آن فایل یا پوشه به صورت کامل در جایی از فضای درایو شما باقی مانده است.
در ابتدا شاید یک کلمه‌ی ساده ببینید، اما اگر کمی دقت کنید متوجه می‌شوید که دو حرف اول یک سمبل آنالوگ و دو حرف آخر، اعداد باینری یعنی صفر و یک هستند.
